-II- od n. m. Jeleniów, Jeleniewo (kilka wsi) + suf. -ski, NPRS, s.345.
Kategoria: jhhh
Grunt
-I- od grunt, gw. gront ‘fundament; pole’, NPRS, s.272.
Jeluga
– wł. dziś antroponim ten występuje w formie Reluga
Gryzonik
-II- od gryźć, gryzę + suf. -onik, NPRS, s.275.
Jędrzejczuk
-II- wł. od n. m. Jędrzejewo, Jędrzejów (kilka wsi) lub od im. Andrzej- imię przejęte z łac. Andreas, do łaciny z greckiego Andréas. W języku starogreckim była to forma skrócona od imion dwuczłonowych. W członie pierwszym był Redzeń andr— ‘mąż, mężczyzna’ + suf. -czuk. W Polsce imię bardzo popularne, notowane od XII w., w różnorodnych postaciach fonetycznych, NPR.’91, s.75.
Frankuwna
-II- wł. córka Franczaka ,od im. Franciszek. Imię znane w Polsce od XIII w., wywodzi się od nazwania Jana Bernardone, Francesco, znanego później jako św. Franciszek z Asyżu. N. od franciscus ‘pochodzący z plemienia Franków’ + suf. –kuwna , NPRS, s.201.
Duchnowski
-II- od n. m. Duchny (łomż., gm. Śniadowo) + suf. –(ow)ski, s.156.
Fufnik
-II- wł., od gw. fufać ‘palić fajkę, dmuchać’ + suf. -nik, NPRS, s.206.
Dudka
-II- od dudek ‘gatunek ptaka’ + suf. –ka/ -(a), NPRS, s.156.
Gallo
-II- od im. Gallus, znanego w Polsce od XII w. Imię miało w łac. dwie postacie Gallus i Gaulus. Pierwsza forma stała się podstawą dla pol. przejęcia Gal, druga dla Gaweł. Niektóre n. os. na Gal-, Gał- mogą pochodzić też od galić ‘sprzyjać , służyć’, gała, gałka, z psł. *galiti + suf. -o, NPRS, s.213.