Urbańczyk

-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -czyk, NPRS, s.640.

Urbanowski

-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -owski, NPRS, s.640.

Urbanik

-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -ik, NPRS, s.640.

Urban

-I- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’, NPRS, s.640.

Uliańczyk

-II- od im. Julian lub Juliusz, z łac. Iulianus, Iulius. Oba imiona znane w Polsce od średniowiecza + suf. -czyk, NPRS, t.1, s.359.

Trzaszczaski

wł. -II- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –czaski, NPRS, s.623.

Trzaszczanka

-II- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, -II- trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –czanka, wł. forma odojcowska, NPRS, s.623.

Trzaska

-I- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, -II- trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –a, NPRS, s.623.