-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -czyk, NPRS, s.640.
Autor: admin
Urbanowski
-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -owski, NPRS, s.640.
Urbanik
-II- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’ + suf. -ik, NPRS, s.640.
Urban
-I- od im. Urban, notowanego w Polsce od XIIIw., pochodzenia łac.- Urbanus, od urbanus ‘miejski, mieszkaniec miasta’, NPRS, s.640.
Uliańczyk
-II- od im. Julian lub Juliusz, z łac. Iulianus, Iulius. Oba imiona znane w Polsce od średniowiecza + suf. -czyk, NPRS, t.1, s.359.
Tyszka
-II- od im. na Ty-, typu Tymoteusz + suf. –szka, NPRS, s.635.
Trzciański
-II- od trzcina + suf. –ański, NPRS, s.623.
Trzaszczaski
wł. -II- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –czaski, NPRS, s.623.
Trzaszczanka
-II- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, -II- trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –czanka, wł. forma odojcowska, NPRS, s.623.
Trzaska
-I- od trzaska ‘odłamek drewna’, trzaskać ‘uderzać głośno’, -II- trzask, trzeszczeć ; por. też n herbu Trzaska, wł. od n. m. Trzaski (ostroł., gm. Troszyn) + suf. –a, NPRS, s.623.