Maćczuk

-II- wł. dziś Macek- od im. Maciej, por. Mathiam dictum Macz, także od macać ‘dotykać’ + suf. –czuk, wł. od stp. mać ‘matka’ + suf. –czuk, NPRS, s.49.

Marcianiak

-II- od im. Marcin. Imię pochodzi od łac. Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII w. Obok formy Marcin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn + suf. –ak, NPRS, s.68.