Stefanik

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.

Morka

-II- od podstawy mor- por.mór ‘zaraza’, mor ‘czarny’, mora ‘chorobliwy odór’, morzyć + suf. –ka, NPRS, s.115

Siemieński

-II- od n. m. Siemienino, Siemino, dziś Zimin (pozn., gm. Kleszczewo), Siemień (kilka wsi) + suf. –ski, NPRS, s.419.