Kategoria: K

-II- wł. córka Kowala od kowal + suf. -owna, NPRS, s.451.

-II- od im. Kasper. Imię znane w Polsce od XIV w., notowane jakom Kasper, Kaspar, Gasper, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może, iż wywodzi się z języka perskiego + suf. -ak, NPR.’91, s.146-147.

-II- od Kozak ‘mieszkaniec dawnej Ukrainy’, także kozak ‘pasterz kóz, junak, zabijaka’, NPRS, s.454.

-II- od im. Kasper. Imię znane w Polsce od XIV w., notowane jakom Kasper, Kaspar, Gasper, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może, iż wywodzi się z języka perskiego + suf. -uk, NPR.’91, s.146-147.

-II- od n. m. Koźmin (kilka wsi) + suf. -ski, NPRS, s.456.

-II- od im. Kasper. Imię znane w Polsce od XIV w., notowane jakom Kasper, Kaspar, Gasper, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może, iż wywodzi się z języka perskiego + suf. -yk, NPR.’91, s.146-147.

-II- od n. m. Kozłów, Kozłowo (częste) + suf. -ski, NPRS, s.456.

-II- wł. od kula, kulić się + suf. –czek.

-II- wł. dziś nazwisko to występuje w formie Korzeniecki- od n. m. Korzenica (sier., gm. Błaszki) + suf. -ski, NPRS, s.443.

-II- od kula, kulić się + suf. -czycki, NPR.’91, s.166.