Pawlik

-II- od im. Paweł, notowanego w Polsce od XII w. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łac. i germ. Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, pawol. Imię pochodzenia łac., od paulus ‘mały’ + suf. –ik, NPRS, s.216.

Pawlak

-II- od im. Paweł, notowanego w Polsce od XII w. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łac. i germ. Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, pawol. Imię pochodzenia łac., od paulus ‘mały’ + suf. –ak, NPRS, s.216.

Pawla

-II- od im. Paweł, notowanego w Polsce od XII w. Obok formy Paweł występował Pawał, a także formy łac. i germ. Paulus, Paul oraz zgermanizowane Pauwel, Pauwil, Pawil, pawol. Imię pochodzenia łac., od paulus ‘mały’ + suf. –a, NPRS, s.216.

Pastercak

-II- od pasterz, stp. pasterz, pasturz ‘ pilnujący pasącego się bydła’; w n. os. Nastąpiło skrzyżowanie dwu różnych podstaw psł. ‘pasterz’ i łac. pastor ‘pasterz’ + suf. –cak, NPRs, s.213.

Panuszczyk

-II- od im. Atanazy, to z łac. Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, do rzeczownika athanasía ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas + suf-czyk, NPRS, t.1, s.11.

Panaszczyk

-II- od im. Atanazy, to z łac. Athanasius, do łaciny z języka greckiego Athanasios, do rzeczownika athanasía ‘nieśmiertelność’. W językach wschodniosłowiańskich przejęte jako Afanasij, Apanas + suf-czyk, NPRS, t.1, s.11.