-Iii od imienia Andrzej. Imię przyjęte z łac. Andreas, do łaciny z greckiego Andréas. W języku starogreckim była to forma skrócona od imion dwuczłonowych. W członie pierwszym był rdzeń andr- ‘mąż, mężczyzna’ + suf. –(cz)yk, NPR’91, s.74.
Kategoria: A
Arnold
-I- od im. Arnold, notowanego w Polsce od XII w., NPRS,s.10.
Andrzejczukowna
-II- wł. córka Andrzejczyka, od im. Andrzej. Imię pochodzenia grec., od anér, gen. andrós’mąż’lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII w. też jako Jędrzej, Ondrzej,+ suf. –czukowna, NPRS,s.5.
Andrzeiowna
-II- wł. córka Andrzejowskiego, od im. Andrzej. Imię pochodzenia grec., od anér, gen. andrós’mąż’lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII w. też jako Jędrzej, Ondrzej, + suf. –owna,NPRS,s.5.
Andrysiak
-II- od im. Andrzej. Imię pochodzenia grec., od anér, gen. andrós’mąż’lub od imion złożonych typu Andrónikos. Imię notowane w Polsce od XII w. też jako Jędrzej, Ondrzej, + suf. –ysiak, NPRS,s.5.
Adamczuk
-II- od im. Adam. Imię częste w Polsce od XII w. Geneza imienia biblijnego Adam niepewna, określało praojca rodu ludzkiego, może z sumeryjskiego ada-mu ‘mój ojciec’ + suf. -czuk, NPRS, s.1.