-Iii od imienia Andrzej. Imię przyjęte z łac. Andreas, do łaciny z greckiego Andréas. W języku starogreckim była to forma skrócona od imion dwuczłonowych. W członie pierwszym był rdzeń andr- ‘mąż, mężczyzna’ + suf. –(cz)yk, NPR’91, s.74.
-Iii od imienia Andrzej. Imię przyjęte z łac. Andreas, do łaciny z greckiego Andréas. W języku starogreckim była to forma skrócona od imion dwuczłonowych. W członie pierwszym był rdzeń andr- ‘mąż, mężczyzna’ + suf. –(cz)yk, NPR’91, s.74.