-II- od im. Marcin. Imię pochodzi od łac. Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII w. Obok formy Marcin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn + suf. –ak, NPRS, s.68.
-II- od im. Marcin. Imię pochodzi od łac. Martinus i oznaczało pierwotnie ‘należący do boga wojny Marsa’. W Polsce notowane od XIII w. Obok formy Marcin spotyka się w średniowieczu Mercin, Morcin, Martyn + suf. –ak, NPRS, s.68.