Autor: admin

-II- od podstawy kik-, por. kikut, stp. ‘reszta obciętej koczyny palca’ + suf. -ski, NPRS, s.399.

-II- od n. m. Kikół (włoc., gm. Kikół) + suf. -ski, NPRS, s.399.

-II- od psł. ‘trzoda, stado’, kierda gw. ‘knur’, kierdel ‘stado owiec’ + suf. -uk, NPRS, s.396.

-II- od psł. ‘trzoda, stado’, kierda gw. ‘knur’, kierdel ‘stado owiec’ + suf. -k, NPRS, s.396.

-II- od psł. ‘trzoda, stado’, kierda gw. ‘knur’, kierdel ‘stado owiec’ + suf. -czyk, NPRS, s.396.

-II- od n. m. Kępno, Kępina (częste) + suf. –rzczak, NPRS, s.392.

-I- od psł. ‘trzoda, stado’, kierda gw. ‘knur’, kierdel ‘stado owiec’, NPRS, s.396.

-I- od kawałek ‘część czegoś’, NPRS,s.386.

-II- od im. Kasper. Imię znane w Polsce od XIV w., notowane jakom Kasper, Kaspar, Gasper, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może, iż wywodzi się z języka perskiego + suf. -uk, NPR.’91, s.146-147.

-II- od im. Kasper. Imię znane w Polsce od XIV w., notowane jakom Kasper, Kaspar, Gasper, Kasfar. Pochodzenie nie jest pewne, być może, iż wywodzi się z języka perskiego + suf. -ak, NPR.’91, s.146-147.