-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.