Kategoria: S

-II- od n. m. Sokołów, Sokołowice (częste) + suf. –ski, NPRS, s.460.

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.

-I- od stelmach, także stalmach, starmach ‘rzemieślnik wyrabiający drewniane części wozu’, NPRS, s.482.

-II- od n. m. Szczepkowo (Ciech., gm. Raciąż; olszt., gm. Janowo Kościelne) + suf. –ski, NPRS, s.527.

-II- od stelmach, także stalmach, starmach ‘rzemieślnik wyrabiający drewniane części wozu’ + suf. -szczuk, NPRS, s.482.

-II- od szczęście, stp. też szczęście ‘pomyślność, zadowolenie’ + suf. –niak, NPRS, s.529.

-II- od stelmach, także stalmach, starmach ‘rzemieślnik wyrabiający drewniane części wozu’ + suf. -szczyk, NPRS, s.482.

-II- od podstawy szczub-, szczyb-, por. stp. szczubać ‘szczypać’, szczubiel ‘szczupak’ + suf. –ełek/ -ek, NPRS, s.529.

-II- wł. młoda dziewczyna z rodziny Sikorów (patrz Sikora) + suf. –owna.

-II- od n. m. Staniszewice, Staniszewo (kilka wsi) + suf. –ski, NPRS, s.476.