Autor: admin

-II- od szczęście, stp. też szczęście ‘pomyślność, zadowolenie’ + suf. –niak, NPRS, s.529.

-II- od n. m. Szczepkowo (Ciech., gm. Raciąż; olszt., gm. Janowo Kościelne) + suf. –ski, NPRS, s.527.

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.

-II- od n. m. Szabły, Sabły, dziś Szabły Młode (Łomż., gm. Śniadowo) + suf. –owski, NPRS, s.516.

wł. dziś Sosnowski, od n. m. Sosnowo + suf. –ski.

-II- od n. m. Sucha (kilka miejscowości), Susk (ostroł., gm. Rzekuń) + suf. –ki, NPRS, s.509.

-II- wł. młoda dziewczyna z rodziny Surowik, córka Surowika (patrz Surowik) + suf. –owna

-II- od surowy ‘pozostający w stanie naturalnym; poważny, oszczędny’+ suf. –ik, NPRS, s.509.

-II- od n. m. Stępna (kal., gm. Czastary) lub Stepna (ostroł., gm. Olszewo- Borki) + suf. –owski, NPRS, s.486.

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.