Stefaniak

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ak, NPRS, s.480.

Stefanik

-II- od im. Stefan, pochodzenia greckiego Stéphanos, od stéphanos ‘wieniec, korona’ . Łac. forma Stephanus adaptowana była do języka polskiego w dwóch postaciach, starszej Szczepan i nowszej Stefan. Imię znane w Polsce już w XII w. Postać Szczepan poświadczona na początku XIII w.; na Kresach Wschodnich forma Stepan + suf. –ik, NPRS, s.480.

Sęk

-I- od sęk ‘ część gałęzi ukryta w pniu’, ‘ miejsce w pniu drzewa, z którego wyrasta gałąź’ NPR’91, s.239, NPRS, s.413.

Siemieński

-II- od n. m. Siemienino, Siemino, dziś Zimin (pozn., gm. Kleszczewo), Siemień (kilka wsi) + suf. –ski, NPRS, s.419.